Historia Alexandra von Humboldta rozpoczyna się w 1906 roku, kiedy to został wybudowany przez szwedzką stocznię AG Weser Breme. Początkowo służył on jako latarniowiec na Bałtyku pod nazwą „Sonderburg”. Do 1945 rola żaglowca ograniczała się do służenia na morzu Bałtyckim oraz czasami Północnym. W 1945 nasz jacht został przemianowany na „Kiel” i rozpoczął służbę latarniowca na wejściu do Kanału Kilońskiego. Przez 12 lat można było go znaleźć tylko tam, jednakże w 1957 został staranowany przez pewien szwedzki statek. Po dwóch latach jednak został on wydobyty i odremontowany – żaglowiec znów mógł powrócić do służby. Jednakże nie na długo. W 1967 została wybudowana latarnia morska, więc statek był wykorzystywany jako zapasowy latarniowiec na Morzu Północnym. Ponieważ nie był on już tak bardzo potrzebny, jak kiedyś – został wycofany ze służby, był wówczas znany jako „Confidentia”. W 1986 roku żaglowiec został wykupiony przez Sali Tranining Association (stowarzyszenie to dalej jest armatorem Alexandra) – służył wówczas tej organizacji jako jeden z wielu statków, które miały propagować żeglarstwo wśród młodzieży. Następnie żaglowiec czekała wielka zmiana, albowiem przez dwa lata – od 1986 do 1988 został przebudowany na trzymasztowy bark. Po tej przemianie był znany jako Alexandr von Humboldt (co ciekawe plany przebudowy opracował Polak, inż. Zygmunt Chorenia). Od tego czasu statek bierze udział w wszelkiego rodzaju zlotach żaglowców czy regatach (również w Cutty Sark Tall Ships’ Races).
