Kaplica świętego Antoniego jest najstarszą z zachowanych podziemnych kaplic, która powstawała na początku wieku siedemnastego. Pierwsza msza święta, która była w niej odprawiona miała miejsce kilka lat później. Stworzono ją na styl barokowy i składała się z prezbiterium, ołtarza oraz przedsionka. Znaleźć można w niej bogactwo solnych rzeźb, które jednak niszczone są obecnie przez działanie wilgoci (trwają prace, aby jak największą ich ilość uratować oraz zakonserwować). W ołtarzu głównym znaleźć można figury Jezusa ukrzyżowanego, NMP wraz z dzieciątkiem oraz figurę samego patrona kaplicy, czyli świętego Antoniego. Oprócz tego w bocznych częściach znaleźć można wiele innych figur oraz podobizn świętych. Co najciekawsze, wszystkie z tychże elementów wykonane zostały z soli, co jeszcze bardziej zwiększa unikatowość tejże właśnie kaplicy. Nie jest ona największą i najpopularniejszą z wszystkich pozostałych, jednak fakt tak długiej historii dodaje jej jakby nie było wysokiego prestiżu. Co jakiś czas odprawiane są tu nadal msze święte. Część figur, które wcześniej znajdowały się w tej kaplic, znaleźć można w komorze Janowice, która powstawała także w wieku siedemnastym. Oprócz przedstawień świętych znajdziemy w niej grupę solnych figur, które mają na celu ilustrowanie jednej z najstarszych legend w Wieliczce oraz okolicach, która opowiada o dokładnym pochodzeniu złoża solnego właśnie na tychże terenach.
