Obecnie port w Ustce obsługuje przede wszystkim turystyczne statki oraz jednostki sportowe. W ostatnich latach zanotowano znaczny spadek znaczenia funkcji przemysłowej tego portu. Praktycznie nie istnieją prace przeładunkowe masowych towarów. Ładunkowe obroty w tym porcie w roku 2006 wynosiły około siedmiu ton. Długość nabrzeża w porcie wynosi osiemset dwadzieścia dwa metry. Historia portu w Ustce sięga dziewiątego wieku. Natomiast pierwsze falochrony mające wówczas długość pięćdziesiąt trzy metry zostały wybudowane w pierwszej połowie czternastego wieku. Na początku piętnastego wieku zostały przedłużone o czterdzieści metrów. Falochrony te bardzo często były niszczone przez sztormy. Miasto można powiedzieć unikało inwestowania w drogę wodną oraz portowe urządzenia. W drugiej połowie osiemnastego wieku miało miejsce praktycznie całkowite rozmycie falochronów. Odbudowa portu nastąpiła w połowie wieku osiemnastego. Znacząca rozbudowę portu rozpoczęto w latach 1809-1810. Udało się wtedy między innymi odbudować oraz wzmocnić prawy brzeg Słupi. Dziesięć lata później falochron wydłużono do siedemdziesięciu sześciu metrów. W latach 1834-1863 skarb państwa wydał na inwestycje związane z rozbudową portu ponad sześćset tysięcy marek. Kolejny etap inwestycji to lata 1864-1903. Nastąpiło wtedy pogłębianie portu oraz wybudowano odporne na sztormy falochrony. Następne lata to tylko prace kosmetyczne. Niemiecki plany uwzględniały wielką rozbudowę portu, nie doszło jednak do niej z powodu zdobycia przez Niemców w roku 1939 Gdańska.
