W zachodniej części tego kraju największym miastem jest Lwów. Miasto to przed drugą wojną światową było stolicą jednego z województw należących do Polski. Był to jeden z ważniejszych ośrodków nauki i kultury naszego kraju. Miasto założył Daniel Halicki w drugiej połowie trzynastego wieku. W połowie piętnastego wieku miasto charakteryzowało się różnorodnością nacji i religii. Położenie tego miasta było przyczyną wielu napadów, między innymi Tatarów i Kozaków. Pierwszy rozbiór Polski spowodował, że miastem rządziła Austria. Na początku dziewiętnastego wieku miasto zajęły wojska Księstwa Warszawskiego. W drugiej połowie tego stulecia miasto stało się autonomicznym terenem, na którym rozwijała się polska kultura oraz nauka. Podczas pierwszej wojny światowej miasto zdobyły wojska rosyjskie, potem austriackie. Po upadku Austro-Węgier o miasto walczyła Polska i Ukraina. W roku 1918 doszło do wyparcia z Lwowa Ukraińców. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto to było trzecim biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców miastem naszego kraju. Podczas drugiej wojny światowej okupantami miasta byli Sowieci, a później Niemcy. W roku 1944 miało miejsce lwowskie powstanie. Po drugiej wojnie światowej miasto wchodziło w skład ZSRR, a od roku 1991 jest miastem niepodległej Ukrainy. Stare Miasto widnieje na liście Światowego dziedzictwa UNESCO, w więc znajduje się tu wiele wspaniałych miejsc i zabytków. Warto zobaczyć na przykład: Katedrę Łacińską, Czarną Kamienicę, zespół Cerkwi Wołoskiej i ulicę Ruska.
