Jest to największa wyspa tego wschodnioeuropejskiego kraju. Dawna nazwa tej wyspy to Ozylia. Powierzchnia tej estońskiej wyspy wynosi dwa tysiące sześćset siedemdziesiąt trzy kilometry kwadratowe. Odgradza Ryską Zatokę od Morza Bałtyckiego. Na wyspie mieszka trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście osób. Pierwsi osadnicy tej wyspy pojawili się dwa tysiące lat przed naszą erą. W wieku jedenastym oraz dwunastym wyspa ta była uważana za bardzo zamożną prowincję estońską. Właścicielem jej był Zakon kawalerów mieczowych. W drugiej połowie szesnastego wieku wyspa należała do Danii. Później wyspę posiadała Szwecja. Podczas tego panowania wyspę opanowała epidemia dżumy. Na początku osiemnastego wieku wyspa należała do Imperium Rosyjskiego. Na początku ubiegłego stulecia wybudowano tu elektrownię. W roku 1917 Niemcy zdobyli tą wyspę, a rok później wyspa należała do niepodległego kraju- Estonii. Obszar ten stał się jednym z najbardziej rolniczych terenów tego kraju. W roku 1940 na tereny te wkroczyła Armia Czerwona, znaczną ludność wyspy deportowano na Syberię. Później okupantem wyspy byli Niemcy. Pod drugiej wojnie światowej do roku 1990 wyspa wchodziła w skład Estońskiej SRR. W tym czasie wybudowano tu ponad trzydzieści wojskowych baz. Do ważniejszych miejsc na wyspie zaliczamy: miasto Kuressaare, Klif Panga, Kościół w Jämaja na półwyspie Sorve, ruiny fortecy Maasi, wiatraki w miejscowości Angla, kratery meteorytów koło Kaali.
