Jako że druga wojna światowa przyniosła ze sobą naprawdę ogromne straty nie tylko w ludziach ale także całej miejskiej infrastrukturze zaraz po zakończeniu wojny czynione były kroki, które miały na celu szybkie odbudowanie stolicy, z tego też powodu utworzony został Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy. Jako, że stolica była w totalnej dezorganizacji myślano o jej przeniesieniu do innego polskiego miasta, pomysł ten jednak upada z powodu na wiele względów, między innymi na lokalizację geograficzną warszawy. Powołane zostaje Biuro Odbudowy Stolicy, czyli tak zwany BOS, który kierować ma wszystkimi pracami. Niestety, na decyzje BOS-u widoczny wpływ posiada już polityka rosyjskich władz komunistycznych, wybrane zostają więc warianty oparte przede wszystkim na doktrynie realizmu socjalistycznego, który będzie cechował się całkowitym brakiem zrozumienia dla współczesnej architektury, kładziono nacisk na prostotę oraz skrajny funkcjonalizm. Budynki zaczęto stawiać chaotycznie bez żadnego planu. Z drugiej jednak strony wszystko szło efektywnie i dynamicznie do przodu, w przeciągu pierwszych siedmiu lat udało się odbudować całe stare miasto, a następnie zabrano się za kolejne części warszawy.
