Obecnie w warszawie znajduje się około trzydziestu wieżowców, z których najniższy posiada sześćdziesiąt pięć metrów wysokości, dwa z nich natomiast przekraczają wysokość dwustu metrów. Oprócz tego w różnych etapach realizacji znajduje się pięćdziesiąt nowych, gdzie najwyższe z nich przekraczać mają wysokość trzystu metrów. Są to wieżowce znajdujące się jednak w momencie budowy, albo przebudowy, posiadają dopiero zgodę na budowę, czy znajdują się w fazie planowania i oczekiwania na realizację. Warszawskie wieżowce nie będą tylko największymi polskimi budynki, osiem z nich dodatkowo będzie szpikowało sylwetkę samej stolicy, ale prezentują one również wysoką zabudowę w samej skali europejskiej. Warszawa obecnie uznawana jest za jedno z najwyższych europejskich miast, chociaż mogło by nam się na pierwszy rzut oka wydawać zupełni inaczej. Wysokość sześćdziesięciu pięciu metrów przekraczać będą także kominy licznych elektrociepłowni. Pierwszy z wysokościowców w warszawie pojawia się w okresie rosyjskiego zaboru i ma to miejsce na początku wieku dwudziestego, gdzie staje się on dziełem jednego ze szwedzkich architektów. Pierwszy z drapaczy chmur z prawdziwego zdarzenia powstaje jednak kilkanaście lat później i liczy sobie prawie siedemdziesiąt metrów (wtedy nazywano go niebo tykiem). W czasach PRL-u jedyną tak wysoką budowlą i obecnie jedną z najwyższych jest pałac kultury i nauki, jeden z bardzo kontrowersyjnych darów Stalina dla państwa polskiego, który posiada obecnie 237 metrów.
