Powierzchnia stolicy Litwy wynosi czterysta jeden kilometrów kwadratowych. w tym litewskim mieście mieszka około pięćset czterdzieści cztery tysiące trzysta osób. Z lat dwudziestych czternastego wieku pochodzi pierwsza wzmianka o Wilnie. W tym samym wieku miały miejsce najazdy Krzyżaków. Pod koniec tego wieku w tym mieście odbył się chrzest Litwy. Na początku szesnastego wieku powstały obronne mury z bramami i basztami. W tak zwanym okresie zygmuntowskim powstały pałace, mennica, szpitale, arsenał i młyny. W mieście mieszkało wielu przedstawicieli różnych narodowości, między innymi: Litwini, Polacy, Niemcy, Żydzi, Ormianie. Pod koniec lat siedemdziesiątych tego stulecia powstała Akademia, której założycielem był król Stefan Batory. W wieku osiemnastym miasto nazywane było „Jerozolimą Północy”. W tym wieku wybudowano wiele barokowych obiektów sakralnych. W wieku tym władzę nad miastem sprawowali Rosjanie. W dziewiętnastym wieku w mieście rozwijało się wiele organizacji patriotycznych. W latach dwudziestym tego wieku aresztowano masowo polską młodzież. W czasie pierwszej wojny światowej okupantem miasta byli Niemcy. Po zakończeniu tej wojny miasto stało się stolicą Radzieckiej Socjalistycznej Republiki Litwy i Białorusi. W roku 1920 utworzono Litwę Środkową i włączoną ją do Polski. Od roku 1991 miasto jest stolicą niepodległego kraju- Litwy. To litewskie miasto posiada bardzo wiele wspaniałych zabytków. Zwiedzając Wilno warto zobaczyć na przykład: kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu, Ostrą Bramę, Wzgórze Trzech Krzyży.
